Ik had zelf niet door dat ik stiekem al een heel tijdje geen blog meer geschreven had op mijn eigen site. Sinds november 2020 niet meer. Best raar in deze Coronatijd. Je zou zeggen dat ik daar wel tijd voor moet hebben. Of is het meer een kwestie van tijd maken? In ieder geval beheerst de pandemie nu al bijna een jaar zowel jouw als mijn leven. En dat heeft impact.
December stond ondanks alle maatregelen voor ons wel in het teken van ‘familie’. Hoe gingen we iedereen ontmoeten en wanneer en met hoeveel tegelijk? Het is gelukt om iedereen te zien. Heerlijk. Mede dankzij een derde en vierde Kerstdag. Behalve mijn familie in België dan. Gelukkig hebben we beeldbellen en weet zelfs mijn moeder [80+] hoe dit moet. Ook al kijken we dan toch vooral naar een oor en uitgegroeid (hoofd)haar. En ook zal ik nooit wennen aan het ‘niet-mogen-knuffelen’ met mijn eigen kinderen. Ondanks alles waren voor ons de feestdagen echte ‘feestdagen’.
Wat mij tijdens de Kerstperiode wel opviel is dat iedereen zo moe is van alles; het werken online, de weinige sociale ontmoetingen, geen feestje of weekendje weg om je op te laden, niet even een hapje eten in de stad of een drankje met vrienden in de kroeg, …. Waar haal je je energie nog vandaan na de zoveelste Netflix-sessie of weer een rondje lopen door de buurt? Velen hadden daarom dan ook echt de werklaptop gesloten tijdens de afgelopen Kerstvakantie. Meer dan anders nam iedereen massaal vrij. En terecht; er was ook heel hard gewerkt door iedereen.
Zelf ben ik sinds begin januari weer in Italië, waar de horeca meestal – de ene week wel en de andere week niet – tot 18.00 uur open is. Geweldig is het om te mogen ervaren hoeveel energie je krijgt van een lunch in de zon bij een strandtent. Wat word ik hier blij van! Dat maakt het online werken van uit huis echt wel makkelijker. Want ook al zou ik er nu wel gewend aan moeten zijn; online werken heeft zeker niet mijn voorkeur! Ik ben gewoonweg een mensenmens en ontmoet jullie dus echt veel liever ‘in het echt’. Dat neemt niet weg dat ook hier het Coronavirus nog steeds zijn onverbiddelijke gang gaat en alle mogelijke varianten inmiddels gearriveerd zijn vanuit Groot-Brittannië en Zuid-Afrika.
Weet je…uitzicht op zee doet mij denken aan het feit dat er altijd (uit)zicht is op beter; een vaccin, geen pandemie, knuffelen met naasten, met elkaar zijn, ontmoetingen, minder online meetings en nog veel meer. Vooral …. LEVEN.
Ik gun het ons allemaal zo snel mogelijk!
Lieve groet van Marlou